Μια "όαση" για τα πρώην θύματα της σωματεμπορίας στη Θεσσαλονίκη

Εγκατέλειψε την πατρίδα της για να κάνει πιο εύκολη ή τουλάχιστον πιο ανεκτή τη ζωή της. Αυτή, που δεν δίστασε να βάλει σε κίνδυνο, πηδώντας ξυπόλητη από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου μιας πολυκατοικίας, στη Θεσσαλονίκη, για να ξεφύγει από τον εφιάλτη που τής επεφύλασσαν κάποιοι, που τής είχαν πει πως μπορεί να κάνει όνειρα για ένα καλύτερο αύριο.

Η 22χρονη Ρ. από τη Μολδαβία ήθελε να “δραπετεύσει” από τη φτώχεια και την ανέχεια. Ήθελε να βρει μια δουλειά, που θα της επέτρεπε ν’ αφεθεί στην ξεγνοιασιά της νεαρής της ηλικίας. Πίστεψε στις υποσχέσεις κάποιων για μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα κι έτσι αποφάσισε να κάνει το μακρινό ταξίδι. Ένα ταξίδι, που έμελλε να είναι γεμάτο περιπέτειες και κινδύνους.

Η νεαρή Μολδαβή είχε πέσει, εν αγνοία της, θύμα ενός καλοστημένου κυκλώματος εμπορίας ανθρώπων, που την έριξαν στον εφιάλτη της εξαναγκαστικής πορνείας, κρατώντας τη φυλακισμένη, στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος.

Στην απελπισία της, πήδηξε από το μπαλκόνι, μπήκε στο πρώτο ταξί που βρήκε μπροστά της, κατάφερε να συνεννοηθεί με τον οδηγό, με μια- δυο λέξεις στα αγγλικά, και να πάει στο αεροδρόμιο κι από εκεί στην αστυνομία, για να καταλήξει- για καλή της τύχη- σε μια στοργική “αγκαλιά”. Αυτή των ανθρώπων της αστικής, μη κερδοσκοπικής εταιρίας “Α21″, που της έδωσαν μια πραγματική, δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, φιλοξενώντας την στον ξενώνα της για γυναίκες- θύματα σωματεμπορίας, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και φροντίζοντας για ένα πιο ασφαλές μέλλον γι’ αυτήν.

Η ΜΚΟ “Α21″

Η 22χρονη από τη Μολδαβία είναι ένα από τα περίπου 150 θύματα σωματεμπορίας που έχει φιλοξενήσει από την ίδρυσή της, τον Σεπτέμβριο του 2008, έως σήμερα, η “Α21″, στον ξενώνα της.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρία Σταμάτη, δικηγόρος και ιδρυτικό μέλος της “Α21″, αντικείμενο της οποίας είναι η εξάλειψη της αδικίας τον 21ο αιώνα (εξού και η αναφορά: A, από τον αγγλικό όρο abolishing -injustice- και 21 για τον αιώνα που διανύουμε), “κύριο αντικείμενό μας είναι η διάσωση και η αποκατάσταση θυμάτων από την εμπορία και τη διακίνηση ανθρώπων”.

Η οργάνωση έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και γραφεία στην Αυστραλία και την Αμερική, τώρα, εγκαθιδρύει ένα αντίστοιχο κομμάτι στο Κίεβο της Ουκρανίας, ενώ υπάρχουν σχέδια και για ανάπτυξή της σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η “Α21″ είναι αυτοχρηματοδοτούμενη. “Υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, επιχειρηματίες, οργανώσεις, εκκλησίες όλων των αποχρώσεων, που είναι μέσα σ’ αυτή την προσπάθεια, σπονσοράρουν, βοηθούν το έργο μας. Αυτό μας δίνει μια θετική αυτονομία να κινηθούμε. Μας βοηθά να έχουμε μια μεγαλύτερη ανεξαρτησία σ’ αυτό που θέλουμε να κάνουμε, μ΄ ένα καλύτερο αποτέλεσμα”, εξηγεί η κα Σταμάτη.

Ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς της “Α21″ στηρίζεται σε εθελοντές, που έχουν “αγκαλιάσει” το σημαντικό έργο της και συμβάλλουν, με το δικό τους τρόπο, στην άμβλυνση του πόνου- ψυχικού κυρίως- των θυμάτων σωματεμπορίας.

“Προωθούμε το κίνημα του εθελοντισμού. Θέλουμε να βάλουμε τους ανθρώπους μέσα σ’ αυτό. Υπάρχουν αρκετοί εθελοντές κι επίσης έχουμε κάποια άτομα που δουλεύουν ως μόνιμο προσωπικό”, σημειώνει η κα Σταμάτη.

Η δυνατότητα φιλοξενίας στον ξενώνα- όαση για γυναίκες, θύματα του trafficking, είναι 12 κλίνες. Αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται έξι κορίτσια, αλλά υπήρξαν στιγμές στη διετή λειτουργία του, που ήταν υπερπλήρης. Η τελευταία προσθήκη ήταν μια 14χρονη από τη Βουλγαρία, που γνώρισε από την τρυφερή παιδική ηλικία το σκληρό “πρόσωπο” της ζωής.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΡΙΚΗΣ…

Κι, όμως, η μικρή Βουλγάρα δεν είναι η μοναδική ανήλικη, που έχει περάσει από τον ξενώνα. “Πολλές φορές, οι γονείς πουλάνε τα παιδιά τους. Άλλα πέφτουν θύματα βιασμού, άλλα εξαναγκάζονται σε πορνεία. Τους κλέβουν την παιδική τους αθωότητα”, μας λέει η κα Σταμάτη, με σπασμένη φωνή κι ένα δάκρυ να “κρέμεται” από το άκρο του ματοτσίνορου, ένδειξη του πόνου που προκαλεί το σύγχρονο αυτό σκλαβοπάζαρο, ακόμη και σ’ ανθρώπους που το βιώνουν έμμεσα, όπως η δραστήρια δικηγόρος, που έχει τάξει εαυτόν στο έργο που επιτελεί η “Α21″.

Χαμηλού μορφωτικού επιπέδου- κάποιες φορές- τα θύματα, πιστεύουν σε ψεύτικες υποσχέσεις για να ξεφύγουν από την ανέχεια ή ενίοτε κάποιο δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον ή την εμπόλεμη κατάσταση στη χώρα τους.

“Ένα κορίτσι από τη Ρουμανία- μας λέει η κα Σταμάτη- ήρθε να δουλέψει εδώ, επειδή το παιδί της ήταν άρρωστο. Της υποσχέθηκαν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Οι περισσότερες νομίζουν ότι θα δουλέψουν σε κάποιο εστιατόριο ή κάποια καφετέρια. Όταν έρχονται εδώ τούς παίρνουν τα ταξιδιωτικά έγγραφα, τις εκβιάζουν, τις εξωθούν στην πορνεία [...] Πολλές απ’ αυτές τις κοπέλες δεν μπορούν να κοιμηθούν για βράδια ολόκληρα”. Ακόμη, όμως, κι όταν καταφέρνουν ν’ αφεθούν στην αγκαλιά του Μορφέα, εφιάλτες στοιχειώνουν τα όνειρά τους. Όπως αυτός, με τον οποίο ήρθαν αντιμέτωπες, αναζητώντας κάτι καλύτερο.

Η “Α21″ συνεργάζεται άψογα με την αστυνομία, αλλά και με τις πρεσβείες και τα προξενεία χωρών, από τις οποίες προέρχονται τα θύματα της σωματεμπορίας. “Το δικό μας έργο δεν είναι να βρούμε αυτά τα κορίτσια, αλλά να τα βοηθήσουμε. Εμείς, ξεκινάμε εκεί που τελειώνει το έργο της αστυνομίας. Μπορεί να με πάρουν και τρεις η ώρα τα ξημερώματα και να μου πουν, έχουμε ένα κορίτσι, ελάτε να το πάρετε”, διευκρινίζει η κα Σταμάτη.

Η “Α21″ συνεργάζεται αγαστά και με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ), που πολλές φορές αναλαμβάνει τα έξοδα της επιστροφής των κοριτσιών στις χώρες τους, ενώ- το σημαντικότερο- είναι ότι φροντίζει, μέσω του αντίστοιχου “κομματιού” του στις χώρες αυτές, για την υποδοχή των κοριτσιών και την τακτοποίησή τους.

Το έργο που προσφέρει η “Α21″ στις γυναίκες- θύματα σωματεμπορίας είναι ανεκτίμητο, καθώς τούς παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον, έπειτα από ένα πολύ δύσκολο, τραυματικό διάστημα στη ζωή τους. Και για τις κοπέλες που επιλέγουν να μείνουν στη χώρα μας, φροντίζει ώστε- εφόσον αυτό είναι εφικτό- να σπουδάσουν ή να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά.

Και παρά το γεγονός ότι, αρχικά, οι κοπέλες αυτές είναι διστακτικές, “κουμπωμένες” απέναντι στους ανθρώπους της “Α21″, όταν έρθει η ώρα του αποχωρισμού (σ.σ. το ανώτατο διάστημα παραμονής στον ξενώνα είναι τρεις μήνες), εκτυλίσσονται άκρως συγκινητικές στιγμές. Μάλιστα, πολλές από τις κοπέλες αυτές διατηρούν ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας και μετά την αποχώρησή τους, μη μπορώντας να ξεχάσουν το “δώρο ζωής”, που τόσο απλόχερα τούς προσφέρθηκε.

“Είμαι ευγνώμων γιατί όλο το προσωπικό της Α21 παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον γι’ αυτά τα παιδιά έως ότου φύγουν από τη χώρα τους ή αποχωρήσουν από τον ξενώνα”, τονίζει η κα Σταμάτη.

Για να προσθέσει πως, το σημαντικότερο είναι να καταλάβουν αυτές οι κοπέλες ότι “η ζωή δεν είναι μόνο να τις εκμεταλλεύονται και η δουλειά δεν είναι μόνο μέσα σ’ ένα πορνείο”.

Σχεδόν δυο χρόνια μετά τη λειτουργία του ξενώνα, η “Α21″ προωθεί τη λειτουργία ενός Κέντρου Αποκατάστασης, όπου θα δίνεται η δυνατότητα στα κορίτσια αυτά να συμμετέχουν σ’ ένα μακροπρόθεσμα πρόγραμμα, που θα τούς δώσει τα απαραίτητα εφόδια και τη δύναμη να ξαναβγούν, με ατσαλένια δύναμη και θέληση, στη ζωή.

Αναδημοσίευση από haniotika-nea.gr (19/10/2010)

"Ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε την αδικία είναι να σταθούμε μαζί"
-εθελοντής Α21

Μάθε περισσότερα για την πρόληψη και καταπολέμηση του Τράφικινγκ στις ιστοσελίδες:
A21.gr | 1109.gr | stoptrafficking.gr | spottrafficking.gr | A21.org | trafikingk.blogspot.gr

Διέδωσε το άρθρο στους φίλους σου να ενημερωθούν και αυτοί για την Εμπορία Ανθρώπων!